ความเชื่อเกี่ยวกับโป่งข่ามและแก้ววิเศษหรือหินพลังงานในเมืองไทย ตอนที่2

พิธีกรรมของราชสำนักเขลางนคร มีอายุกว่า 400 ปี สืบทอดมาจากสายเจ้าพระยาเทพประจักรคำ ชึ่งได้มาจากฝ่ายเจ้าพิธีกรรมตำรับโหรหลวง ของเจ้าสกุลวัดเมืองสาด ในตำราเล่มนี้ได้บรรยาย คุณลักษณะของการถือครองแก้ววิเศษที่เรียกว่าแก้ววิเศษยี่สิบสี่ดวงของล้านนา บรรยายด้วยสำนวนกวีโบราณล้านนา กฎหมายเก่าแก่ในยุคของ พ่อขุนเม็งรายมหาราช ได้ออกกฎไว้ว่า ความวิเศษและลุ่มลึกของตำนานแก้วยี่สิบสี่ดวงนั้นไม่อาจถือเป็นเพียงตำนานที่จะปล่อยให้สุญหายไปกับกาลเวลา มีผู้ที่มีประสบการณ์กับแก้ววิเศษเหล่านี้ แก้วที่โงดังที่สุดก็คงจะเป็น “แก้วขนเหล็ก” ที่รู้จักกันตามภาษาพื้นเมืองว่า “โป่งข่าม” และนอกจากนี้ยังหมายถึง “แสง” ที่มากจากคำแก้วแสงซึ่งหมายถึงรัตนชาติที่ครอบคลุมทั้งหินที่เกิดจากไม้หรือสัตว์ตามที่คนภาคกลางรู้จักกันในชื่อว่า “คต” นั้นเอง